Ben Yasemin

Bibliyofil & İç Yoldaş

Kelebek Bahçesi, “Kendini Bilme” sürecinin işlendiği bir bahçedir. Bu bahçede kitaplar, birer tohumdur. Her okur kendi iç görü düzeyine göre o tohumu yeşertir. Kitaplarla gelişim yolculuğu, içsel aynanın sırrını korumak ve bilgelik ışığını açığa çıkarmak içindir. Çünkü bilgelik, ancak iç görüyle açığa çıkar…

Lao Tzu’nun dediği gibi: “Bilgelik, başkalarını tanımadan önce kendini tanımaktan geçer. Bilge insan, zafere yalnızca yapılması gerekeni yaparak ulaşır.” Burada önemli olan, kişinin kendi doğasını bilmesi ve ona uygun şekilde hareket etmesidir.

Bugün bahçemizde 1000. tohumu ektik. Her gönderi kendi ışığını taşıyor ve bu bahçeyi sizinle birlikte büyütüyor. Bu yolculuğun bir parçası olduğunuz için minnettarım.

Her şey sonsuz potansiyeli sayesinde var olur.

Sevgili Okur,

Bir şeyi zorla var edemezsiniz çünkü nedensellik bir “Kuvvet” biçimidir, yaratım ise bir “Güç” biçimidir. Güneş ışığı ve yağmur gibi doğru koşullar sağlayarak bir çiçeğin doğasında var olan karmik potansiyelin tezahür etmesini sağlarsınız. Bu tezahür yalnızca potansiyelin fiile dönüşmesini sağlayan alanın sonsuz gücü sayesinde mümkündür. Dolayısıyla yaratım sürekli bir süreçtir. Şu anda ortaya çıkmakta olan şey kendi karmik potansiyelinizdir. Her şey var olur ama hiçbir şey kendi varlığını yaratma gücüne sahip değildir.

Benim yolculuğum da kitapların ışığında kendi karmik potansiyelimin çiçeklenmesinden başka bir şey değildir.

Kelebek Bahçesi’nde yürüyün, mutluluğu duyumsayarak düşüncede derinleşin. Yaşam sanatını öğrenin. Çünkü “Bilgelik” mutlu bir yaşamın, hem sonucu hem de nedenidir.

Tüm sevgimle, Yasemin…

Uzun zamandır Mucize Koçluğu yapıyorum—belki unvanla değil ama niyet, farkındalık ve hizmetle…

Yazdıklarım, bir koçun değil; bir rehberin, bir ışık taşıyıcısının diliyle kaleme alındı. Çünkü bu yolculuk tekniklerle değil, kalple yapılır.

Mucize, dışarıdan gelen bir olay değil; içeriden doğan bir farkındalıktır. Bu farkındalık, tek bir kişiye değil; hepimize aittir. Hatırladıkça, birbirimizin ışığını büyütürüz. Çünkü içimizde bulunanı ortaya çıkarmak, yalnızca bireysel bir uyanış değil; kolektif bir hatırlayıştır. Bu hatırlayış, sessizce gerçekleşir—zorlamadan, yönlendirmeden…

Benötesi Düşünürlerin Koçluk Üzerine Görüşleri

“Koçluk alan kişi gerçeklere ulaşır ve yeni beceriler geliştirir, ancak bunu söylendiği için değil; koçluğun tetiklemesiyle kendi içinden keşfederek yapar.” – John Whitmore

Benötesi düşünürler, koçluğu bir “içsel hatırlayış” süreci olarak görür. Whitmore’un vurguladığı gibi, koçluk kişinin kendi cevabını bulmasına aracılık eder; bu da transpersonal bakış açısında mucizevi bir dönüşüm olarak kabul edilir.